فرصت ویژه

مولوی چگونه مولوی شد نویسنده پیمان آزاد (موفقیت و مدیریت)

~~تومان۱۸,۹۰۰~~ تومان۱۶,۰۰۰

مشخصات فیزیکی:

قطع:	رقعی
تعداد صفحات:	336 صفحه

مشخصات فنی:

نویسنده:	پیمان آزاد
ناشر:	نسل نو اندیش
موضوع:	موفقیت و مدیریت
گروه سنی:	بزرگسال
شابک:	978-622-220-102-9
توضیحات:	تاریخ چاپ: سال 1395 در کتاب مولوی چگونه مولوی شد نوشته پیمان آزاد، به زندگی مولانا به عنوان یک شاعر عارف مسلک و مشهور پرداخته و سیر تبدیل شدنش به این جایگاه شاعری بررسی می‌شود. همچنین نوع نگاه و عرفانی که با خود داشت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

دسته: آموزشی, اجتماعی, روانشناسی, کتاب, مدیریت, موفقیت شخصی برچسب: انتشارات نسل نو اندیش, پیمان آزاد, خرید آنلاین کتاب, خرید کتاب, فروشگاه اینترنتی کتاب, کتاب, کتاب مولوی چگونه مولوی شد, موفقیت و مدیریت, مولوی

توضیحات
نظرات (0)

مولوی چگونه مولوی شد

در کتاب مولوی چگونه مولوی شد نوشته پیمان آزاد، به زندگی مولانا به عنوان یک شاعر عارف مسلک و مشهور پرداخته و سیر تبدیل شدنش به این جایگاه شاعری بررسی می‌شود. همچنین نوع نگاه و عرفانی که با خود داشت مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.

این کتاب نظری گذرا بر حقیقت وجودی مولانا و شناخت باطنی و تجربی او از علوم دارد. دیوان شمس مولوی نشانگر چنان شور و شعف و شوقی است که نمی‌توان توصیف کرد. عرفانی که مولانا بعد از دیدار با شمس به آن دست یافت همان فلسفه و شناختی است که ما امروز از آن به عنوان عرفان مولوی یاد می‌کنیم.

رمز ماندگاری مولانا در قرائت متفاوتش از عرفان است که بیانگر یک عرفان عاشقانه و شادکامانه است. شاید این نوع از عرفان مولانا برای ما قابل درک نباشد اما درگیر شدن با آن بسیار لذت‌بخش و دلچسب است. پیمان آزاد در کتاب مولوی چگونه مولوی شد؟ با جنبه اهل فقه و کلام این شاعر بزرگ کاری ندارد و به مولانایی می‌پردازد که در حیطه روانشناسی تجربی و عرفان کاربردی حرفی برای گفتن دارد و در مثنوی‌اش آن را بیان کرده است و به کار زندگی ما می‌آید.

در این کتاب شما با با مولانایی مواجه می‌شوید که از او اسطوره‌زدایی و تقدس‌زدایی شده و نکاتی از برداشت‌های او مطرح می‌شود که با عقلانیت ما سازگار است. در این اثر به جلوه‌های عرفانی مولانا پرداخته شده که رها کننده است. عرفانی که مقدمه‌ای برای رسیدن به شناخت باطنی و تجربی است.

مولوی که بود؟

مولوی اول، شخصیتی است که امروزه هم مقابل ماست. به کوچه و خیابان نگاه کنید، مولوی‌های اول را می‌بینید. گرم زندگی سوداگرانه‌ی روز. لازم نیست به هشتصد سال پیش بروید. همین جا مقابل شماست. خود شما نیز مولوی اول هستید. مولوی اول، به تظاهر زندگی می‌کند، زندگی را در قالب‌های از پیش تعیین‌شده می‌بیند. نمی‌خواهد امتیازات خود را از دست بدهد. درجا می‌زند. زمان را بیهوده می‌کشد. زندگی او بدون شور و عشق واقعی سپری می‌شود، هر چند از این مفاهیم بسیار با دیگران سخن می‌گوید.

مولوی که شد؟

آنچه مولوی شد، در دستاوردهای فکری او یعنی مثنوی و به ویژه غزلیات شمس منعکس است. شما با این دستاوردها کار دارید. از این‌جاست که مولوی را می‌شناسید. شدن مولوی در مثنوی و دیوان کبیر شمس تجلی پیدا کرد. آنچه از مولوی مهم است این است که برای عقلانیت امروز هم پیام‌هایی دارد. سخن او در بسیاری جاها نو و رمز و رازگونه و شگفتی‌آور است. چهره‌ی عرفانی مولوی از لابه‌لای گفته‌ها و سروده‌های خود او در بخش سوم کتاب نشان داده شده است.

در بخشی از کتاب مولوی چگونه مولوی شد می‌خوانیم:

مولوی اضطراب را درمان نمی‌کند. گاهی درمان اضطراب پیشرفته نیاز به دارودرمانی دارد. مولوی معتقد به شناخت‌درمانی است. بدون شک شناخت‌درمانی، همه‌ی درمان نیست. هر چند می‌گویند که بینش معنوی می‌تواند ساختار سلولی مغز را تحت‌ تأثیر قرار بدهد و ما را از درمان‌های پسیکولوژیک دارودرمانی بی‌نیاز کند. مولوی بینشی به ما می‌دهد که ما به صرافت درمان اضطراب می‌افتیم. شک نیست که درمان اضطراب به میزانی به روان‌شناسی و درمان‌های مکتب‌های روان‌شناسی مربوط می‌شود. ولی این درمان با بینش عرفانی و نگرش مولوی بسیار سهل و آسان می‌شود.

تعالیم مولوی ریشه‌ی اضطراب را هدف قرار می‌دهد و می‌سوزاند. چرخه‌ی اضطراب را از کار می‌اندازد. هر چند اضطراب شرطی اغلب به جای خود باقیست. چرا که می‌شود گفت انسان تا حدودی درمان‌ناپذیر است. هیچ اشکالی هم ندارد. این درمان‌ناپذیری کوچک‌ترین تأثیری در زندگی فعال او ندارد. مولوی معنایی به زندگی می‌دهد که از آن اضطراب که از دوران کودکی با خود آورده‌ایم، جدا می‌شود. هر فرد مضطربی یک نوع نگرش به زندگی و خود دارد؛ نوعی نگرش نسبت به کیفیت روابط با خود و جامعه دارد. مولوی نگاه ما را به خود و جهان به کلی تغییر می‌دهد و چنین آرامشی برای ما به ارمغان می‌آورد:

جان شو و از راه جان، جان را شناس
یار بینش شو نه فرزند قیاس
جان‌شناسان از عددها فارغند
غرقه‌ی دریای بی‌چونند و چند